امتیاز خودش به دست می‌آید (فلسفه رهبری من)

هیچ‌وقت چیزی با این مضمون نمی‌نویسم که مسیر موفقیت زنجیره‌ای از تجربیات مثبت یا سرورآمیز است، که اگر تمام کارها را درست انجام بدهید، همه‌چیز درست می‌شود. خیلی وقت‌ها این‌طور نیست؛ بارها و بارها دچار شکست‌های فاجعه‌بار می‌شوید. این بخشی از پیگیری و دستیابی به اهداف بلندپروازانه است. همچنین یکی از درس‌های عمیقی است که در دوره کاری‌ام آموخته‌ام، اینکه حتی وقتی سازمانی پر از افراد مستعد دارید هم پیروزی همیشه در اختیارتان نیست. پیروزی چیزی مثل جیوه است: گذرا و گریزان، چیزی نیست که بتوانید، حتی در بهترین شرایط، آن را فرا بخوانید. مسیر پیروزی‌تان، تقریبا همیشه، از جایی می‌گذرد که به آن «شکست» می‌گویند. هیچ تضمین و فرمول نهایی‌ای برای موفقیت وجود ندارد. با این حال، رهبر مصمم و کاردان درک می‌کند که راهکارهای متعددی برای افزایش احتمال موفقیت وجود دارد و همه‌چیز به همین خلاصه می‌شود: تلاش هوشمندانه و بی‌وقفه برای یافتن راه‌حل‌هایی که احتمال موفقیت‌تان را در محیط رقابتی افزایش دهند. وقتی این‌طور عمل کنید، امتیاز خودش به‌دست می‌آید.